Şeker hastalığı, bir diğer adıyla diyabet, Tip1 ve Tip2 diyabet olmak üzere iki grupta incelenir. Tip1 diyabet hastalığında insülin üreten hücreler tahrip olmuştur. Bu tahrip nedeniyle vücutta insülin eksikliği ve glikoz fazlalığı meydana gelir. Tip2 diyabet hastalığında ise hücreler vücut tarafından üretilen insüline karşı direnç sergiler. Tip1 ve Tip2 diyabette de hücreler gerek duydukları oranda glikoz alamaz. Dolayısıyla her iki şeker hastalığının da belirtileri birbirine benzerlik gösterir.

Şeker hastalığı belirtileri ne kadar su içilse de giderilemeyen susuzluk hissi, sık aralıklarla idrara çıkma, kilo kaybı, devamlı yorgunluk ve vücutta güçsüzlük olarak sıralanabilir.

Ne kadar su içilirse içilsin susuzluk hissi giderilemiyorsa bu durum şeker hastalığı belirtisi olabilir. Susuzluk yani sık su içme arzusu daha çok sık idrara çıkma süreciyle aynı dönemde yaşanır. Nedeni ise karaciğerin glikozu incelterek kana karışması için vücuttan daha fazla su kullanmasıdır. Dolayısıyla vücuttaki su karaciğerde toplanır ve idrar ile dışarı atılarak susuzluk yaşanır.

Sıra dışı şekilde idrara çıkma şeker hastalığıyla karakterize bir belirtidir. Sık idrara çıkmanın nedeni ise vücutta yeterli oranda insülin bulunmadığı için veya etkisinin az olmasından dolayı karaciğer glikozu kana karıştırabilmek için suyu depolar. Depolanan su idrara sık çıkmaya neden olur. Karaciğer glikozu inceltebilmek için suyu toplar ve toplanan su idrar kesesinin sık dolmasına sebep olur. Dolayısıyla sık idrara çıkma isteği uyanır.

İnsülin eğer kanda yeterli oranda değilse glikozun hücrelere geçişi engellenir. Hücreler enerji üretebilmek için glikoza ihtiyaç duyar. Vücutta insülin yoksa ya da olan insüline hücreler tepki vermiyorsa glikoz kan içinde kalır ve hücrelere ulaşmaz. Dolayısıyla yeterli oranda enerji üretimi sağlanamaz. Kişi kendini devamlı yorgun ve halsiz hisseder.

Şeker hastalığı el, ayak ve bacaklarda uyuşukluğa yol açabilir. Bu belirti şeker hastalığı ilerlediğinde yaşanır. Karıncalanma ya da uyuşukluk hissi yaşayabilmek için kandaki glikoz seviyesinin uzun dönem yüksek seyretmesi gerekir. Eğer şeker hastalığı için gerekli tedaviye başlanmazsa şikâyetler artar. Tedaviye başlandığında glikoz zamanla düşer ve şikâyetler ortadan kalkar.

Tip1 diyabet hastalığı daha çok çocukluk döneminde görülür. Problem vücudun yeterli miktarda insülin üretmediğinden kaynaklanır. Kontrollü insülin enjeksiyonu yapılabilen bir şeker hastalığı türüdür. Şeker hastalarının yaklaşık %15'i Tip1 diyabettir.

Tip2 diyabet şeker hastalığının en yaygın çeşididir. Daha çok ergenlik döneminde görülür. Tip2 diyabette vücut insülini yeterli oranda üretmez ya da üretilen insülin vücut tarafından verimli şekilde kullanılamaz. Hastaya özel bir beslenme programı ve beraberinde düzenli egzersize ilave olarak ilaç tedavisi uygulanarak hastalığın belirtileri azaltılabilir.

Gebelikte yaşanan şeker hastalığında anne adayında gebelik öncesi herhangi bir diyabet şikâyeti görülmeyebilir. Daha çok gebeliğin 24. haftasında görülerek doğumla birlikte ortadan kaybolur. Bu süre zarfı içinde doktorun vermiş olduğu önerilere harfiyen uyulmalıdır.

Tip1 ve Tip2 diyabet belirtileri hemen hemen aynıdır. Ancak Tip1 diyabette yaşanan belirtiler oldukça net ve açıktır. Tip2 diyabette ise belirtiler net bir şekilde yaşanmayabilir. Tip1 diyabet hastalığı belirtileri birkaç hafta içinde yaşanır ve şikâyetler fark edilebilecek boyuttadır. Tip2 diyabet ise zaman içinde gelişir. Hastalık 1-2 yıl boyunca sinsi bir şekilde sürebilir. Hastalığı teşhis edebilmek için rutin kontrollerin yapılması gerekir.